نیمه شعبان، ولادت امام زمان مهدی موعود(عج)

مهیارنیوز- آخرین وصی پیامبر خدا (ص)، دوازدهمین امام شیعه و چهاردهمین معصوم از خاندان رسالت،

حضرت مهدی (عج) در سپیده دم نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجری در شهر سامرا دیده به جهان گشود.

نام آن حضرت، نام پیامبر (ص) و کنیه او کنیه رسول خداست. (محمد، ابوالقاسم) توصیه شده است که

 در عصر غیبت، از او به نامش یاد نشود، بلکه با القاب متعددی که دارد، مثل

 مهدی، منتظر، حجت، صاحب امر، صاحب الزمان، بقیه اللّه، قائم، خلف صالح و … نام برده شود.

پدرش امام عسگری (ع) و مادرش نرجس است که نام اصلی وی ملیکه، دختر یشوعا فرزند قیصر روم بود.

وجود آن امام، مشخصات وی، مژده ظهورش، ویژگی اصحابش و چگونگی حکومتش، در روایات بسیار آمده است.

سیمای ظاهری امام زمان عجل الله فرجه الشریفحضرت مهدی علیه السلام سیمایی، چون سیمای پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم دارد،

در رفتار و گفتار و سیرت نیز شبیه و همانند اوست.

پیشانی بلند و گشاده اش بر هیبت و وقار چهره زیبایش می‌افزاید، و چنان نوری بر چهره و جبین او پیداست

که سیاهی مو‌های سر و محاسن شریفش را تحت الشعاع قرار می‌دهد. قامتی نه دراز و بی اندازه

و نه کوتاه بر زمین چسبیده دارد، بلکه اندامش معتدل و میانه است. خالی بر چهره دارد

که بر گونه راستش همچون دانه مُشکی میان سفیدی صورتش می‌درخشد و خالی

دیگر بین دو کتفش متمایل به جانب چپ بدن دارد.

آن حضرت رنگی سپید، که آمیختگی مختصری با رنگ سرخ دارد. از بیداری شب ها، چهره اش به زردی می‌گراید.

چشمانش سیاه و ابروانش بهم پیوسته است و در وسط بینی او بر آمدگی کمی پیداست.

میان دندان هایش گشاده و گوشت صورتش کم است. میان دو کتفش عریض است

و شکم و ساق او به امیرالمؤمنین علیه السلام شباهت دارد.

مادر امام زمان عجل الله فرجه الشریف

نرجس خاتون مادر امام دوازدهم، از نوادگان شمعون، وصی حضرت عیسی (ع)

که از جمال ظاهری برخوردار بود از کودکی تحت تعلیم جدّش، قیصر روم قرار گرفت

و با بهره گیری از اساتید چیره دست آن روزگار علوم و کمالات فراوان کسب کرد

و با زبان‌های مختلف آشنا گشت. او خود در پاسخ کسی که از او سؤال می‌کند:

تو که رومی هستی چگونه با زبان عربی این چنین آشنایی داری؟ می‌گوید:

جدم به تربیت من اهمیت زیادی می‌داد و در این راه از هیچ کوششی دریغ نکرد

و در همین راستا زنی را که به چند زبان تسلط داشت برگزید تا صبح و شام عربی

را به من بیاموزد و من از این راه زبان عربی را به خوبی فرا گرفتم.

امام هادی (ع) در اولین ملاقات به وی فرمود: «تو را به فرزندی بشارت می‌دهم

که شرق و غرب عالم را مالک شود و جهان را از عدل و داد پر کند

در آن هنگام که از ظلم و ستم پر شده باشد.» نرجس عرض می‌کند:

«این فرزند از کیست؟» «امام هادی (ع) می‌فرماید: از همان کسی

که در عالم رؤیا تو را به عقد او در آوردند. آیا اگر او را ببینی می‌شناسی؟

پاسخ داد: «از آن شبی که به محضر حضرت زهرا (س) رسیدم تاکنون

شبی نیست که او را در عالم رؤیا ملاقات نکنم.»

ولادت امام زمان عجل الله فرجه الشریفروایتی که در این زمینه از «حکیمه» دختر بزرگوار امام جواد علیه السلام

و عمه امام حسن عسکری علیه السلام نقل شده، شنیدنی است.

شیخ صدوق (م ۳۸۱ ق). در کتاب کمال الدین روایت کرده است که:

ابو محمد حسن بن علی علیه السلام به دنبال من فرستاد و فرمود: ‌ای عمه!

امشب روزه ات را با ما افطار کن، زیرا امشب شب نیمه شعبان است و خداوند

در این شب آن حجتی را که حجت او در زمین است آشکار می‌سازد. پرسیدم:

مادر او کیست؟ فرمود: نرجس، عرض کردم: خدا مرا فدای شما گرداند،

به خدا قسم در او هیچ اثری از حاملگی نیست! فرمود: موضوع این چنین است که می‌گویم.

دقایقی کوتاه خواب به سراغ من آمد و در همین موقع بود که حالت زایمان به نرجس دست داد

و من به سبب حرکت نوزاد بیدار شدم، جامه را از روی او کنار زدم و دیدم که او اعضای سجده

را به زمین گذاشته و در حال سجده است، او را در آغوش گرفتم و با تعجب دیدم

که او کاملا پاکیزه است و از آثار ولادت چیزی بر او نمانده است. در این هنگام ابومحمد

[امام حسن عسکری]علیه السلام ندا برآورد که:‌ای عمه! پسرم را نزد من بیاور.

نوزاد را به سوی او بردم، آن حضرت دستانش را زیر ران‌ها و کمر او قرار داد و پا‌های او را برسینه خود گذاشت،

آنگاه زبانش را در دهان او کرد و دستانش را بر چشم‌ها و گوش‌ها و مفاصل او کشید و بعد از آن گفت:

پسرم! سخن بگو و آن نوزاد زبان گشود و گفت: شهادت می‌دهم که خدایی جز خدای یکتا نیست

و هیچ شریکی برای او وجود ندارد و شهادت می‌دهم که محمد صلی الله علیه و آله فرستاده خداست.

آنگاه بر امیرمؤمنان علیه السلام و سایر امامان درود فرستاد تا به نام پدرش رسید…

غیبت صغرای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف
غیبت صغرا از هنگام شهادت ابومحمد، امام حسن عسکری (ع) و آغاز سفارت

اوّلین سفیر امام مهدی (ع)، «عثمان بن سعید عمری» از تاریخ هشتم ربیع الاوّل

سال (۲۶۰ ق.) آغاز شد و این دوره تا تاریخ پانزدهم شعبان سال (۳۲۹ ق.) هنگام درگذشت

آخرین نایب خاص حضرت، «علی بن محمد سمری» به مدت ۶۹ سال و اندی ادامه داشت.

بعد از شهادت امام عسکری (ع) کم کم این خبر پخش شد که از آن امام (ع) پسری متولد شده

و او امام دوازدهم و «مهدی موعود» است. پخش این خبر موجب هراس در بین عباسیان شد؛

چرا که معلوم شد از «ابو محمد»، پسری به جا مانده است. از این رو، به دستور «معتمد»

عباسی عده‌ای از مأموران وارد منزل امام (ع) شدند و اثاثیه منزل آن حضرت را بازرسی

و سپس مهر و موم کردند و درصدد یافتن فرزندش برآمدند، ولی موفق نشدند. «معتمد»

دستور داد که عده‌ای از قابله ها، زنان و کنیزان امام عسکری (ع) را معاینه کنند

و اگر اثری از حمل در آنان مشاهده کردند، به خلیفه گزارش دهند.

غیبت کبرای امام زمان عجل الله فرجه الشریف

غَیبَتِ کُبرا زندگی مخفی طولانی‌تر امام دوازدهم شیعیان است که

از سال ۳۲۹ق آغاز شده و تاکنون ادامه دارد. به عقیده بسیاری از عالمان شیعه،

در غیبت کبرا امکان ارتباط با امام زمان(عج) وجود ندارد؛ اما برخی از آنان ملاقات

با امام زمان را غیرممکن نمی‌دانند. به باور علامه طباطبایی، امام زمان در غیبت کبرا

نیز برخی از وظایف امامت خود همچون ولایت و رهبری باطنی و معنوی مردم را انجام می‌دهد.

منبع: irib

برچسب ها: نیمه شعبان، امام زمان، حضرت مهدی، انتظار فرج، دعای فرج،