چرا رشته مچ‌اندازی زنان ممنوع شد؟/ احتمال معلوم بودن چند میلی‌متر از آرنج ورزشکاران زن

او افزود: «در حالی که هر رشته برای تصویب و شروع فعالیت بخصوص در بخش برون‌مرزی، باید مصوبه چند کمیسیون و همچنین بخش پوشش را داشته باشد برای این رشته‌ها هیچ‌کدام از این مراحل طی نشده است.»

بحث پوشش و مسابقات و آسیب‌های فیزیکی احتمالی دلایل عمده‌ای بودند که توسط وزارت ورزش آورده شد. با این حال اهالی ورزش متوجه نشدند که چطور ممکن است رشته مچ‌اندازی از نظر فیزیکی آسیب‌زا باشد یا از نظر پوشش غیر اسلامی؟ در واقع، تصاویر حضور زنان ایران در مسابقات مچ‌اندازی نشان می‌داد این رشته باید با اقبال مقامات همراه باشد چراکه ورزشکار ما با لباس کامل حضور پیدا می‌کند و هیچگونه تحرکی جز در ناحیه آرنج تا مچ ندارد.

در زمانی که نامه ممنوعیت این رشته‌ها منتشر شد مدیران وزارتخانه قول دادند در کمتر از چند هفته مشکل حل خواهد شد، اما با گذشت نزدیک به ۶ ماه نه تنها ممنوعیت لغو نشده که به نظر می‌رسد این روند ادامه خواهد داشت. حال بعد از گذشت این مدت خبرنگار اعتمادآنلاین به اطلاعاتی دست پیدا کرده که دلیل ممنوعیت رشته مچ‌اندازی را نشان می‌دهد.

مساله باز هم سر پوشش است. شاید در نگاه اول از تصاویر ورزشکاران ایرانی در مسابقات مچ‌اندازی زنان آسیا این‌طور به نظر برسد که این رشته بی‌مشکل‌ترین رشته ورزشی از نظر پوشش است، اما مقامات وزارت ورزش و شخص خانم کاظمی‌پور به جزییاتی توجه کرده‌اند که تا قبل از این هیچ کدام از رسانه‌ها یا مخاطبان به آن توجه نداشتند.

لباس فرم مسابقات مچ‌اندازی بین‌المللی تی‌شرت آستین کوتاه است. دلیل انتخاب این لباس آن است که آرنج ورزشکار نباید از دید داور پنهان بماند. مساله آرنج در مچ‌اندازی بسیار اهمیت دارد و یکی از خطاهای رایج در این ورزش اصطلاحاً فول‌آرنج است. در قوانین آمده آرنج‌ها نباید از دید داور پنهان باشند و هنگامی که آرنج دست یکی از رقبا از روی زیر آرنجی بالا رود و به اصطلاح با زیر آرنجی دیگر تماس نداشته باشد از سوی داور اعلام فول می‌شود. موارد دیگری هم برای فول‌ آرنج مطرح شده است.

ورزشکار زن ایران این امکان را نداشتند که با لباس آستین کوتاه خالی در مسابقات شرکت کنند، بنابراین با هماهنگی مراجع بین‌المللی پذیرفته شد که دختران کشورمان بتوانند با پوشیدن پیراهن آستین کوتاه فرم که تا روی آرنج می‌آید و پوشیدن یک ساق دست که تا آستین تی‌شرت بالا کشیده می‌شد تمام دست را بپوشانند. به این ترتیب، هنگامی که ورزشکار ایران در حالت عادی قرار می‌گرفت به هیج عنوان نقطه‌ای از دست او دیده نمی‌شد. با این حال در طول مسابقه فاصله‌ای به اندازه شاید یک سانتی‌متر بین آستین تی‌شرت و ساق دست ایجاد می‌شد و این دقیقا همان نقطه‌ای است که معاون زنان وزارت ورزش را بر آن داشت که حکم به ممنوعیت این رشته بدهد تا ملاحظات لازم را در نظر بگیرند.

این مساله توسط یکی از مقامات سابق وزارت ورزش و جوانان که نخواست نامی از او برده شود تایید شده است. این مقام سابق به اعتمادآنلاین گفت: «بله، همه چیز به همان فاصله ساق و آستین تی‌شرت مربوط می‌شود» همان‌طور که گفته شد تا پیش از این هیچ‌کس متوجه فاصله ایجاد شده در لباس ورزشکاران زن نشده بود و تازه بعد از مطرح شدن این بحث٬ باز هم به زحمت می‌توان چنین چیزی را از روی تصاویر تشخیص داد.

با توجه به بحث اهمیت آرنج در مسابقات مچ‌اندازی بین‌المللی باید دید آیا ایران می‌تواند لباسی را به تایید مقامات جهانی برساند که مشکل را برطرف کند یا خیر. البته این رشته می‌تواند در ایران با پوشش متفاوتی برگزار شود کما اینکه خود مریم کاظمی‌پور هم در گفت‌وگویی تاکید داشت: «ما فعالیت داخلی را ممنوع نمی‌کنیم اما در مورد شرایط حضور در رقابت‌های برون‌مرزی تصمیم می‌گیریم.» هر چند از زمان صدور ممنوعیت مسابقات داخلی رشته مچ‌اندازی هم برگزار نشده است.